Yalnizligi o kadar cok sevmisiz ki sevilmeyi beklerken sürekli kaybetmisiz. Sahi bekledigimiz, umut ettigimiz seyler bir gün gerceklesecek mi Gerceklesmeyecekse bile bu cektigimiz sikintilar, dertler bosuna mi Ne olacak bu icimizdeki yarim kalmisliklar Mutluluk bize ugramiyor, mutsuzluga nedense yemin etmis gibiyiz. Olmamasi sorun degil. Olacakmis gibi olup olmuyor ya, o kötü iste. Ne eskisi gibi olabiliyoruz ne de basladigimiz yere dönebiliyoruz. Nasil yapalim

Ben büyüyemedim, aslinda büyümek istemedim. Bu aralar ne istediysem olmuyor zaten. Neyse. Sevmek insani olgunlastiriyor; olgunlastikca yalnizlasiyorsun, eksiliyorsun, yarim kaliyorsun. Olmadi. Ben yapamadim, diger insanlar gibi olmadim, digerleri gibi mutlu olmadim. Bu yüzden galiba eksildim. Fakat mutlu olmak icin siradanlasmak mi gerekiyor Diger insanlar gibi olmak mi gerekiyor

Ben büyümek istemiyorum. Digerleri gibi olmak istemiyorum. Mutsuz olmak da istemiyorum. Ben hicbir sey istemiyorum. Hissizlestim resmen. Beni kurtarin. Beni bu benlikten kurtarin. Gülmeyi unuttum, insanlara gülmeyi, tebessüm etmeyi. Neden böyle oluyor Soruyorum, neden böyle oluyor Bir sey yapmak lazim ama ben ne yapabilirim ki Buraya yazdiklarimi neyin var diye sormadan anlarlar mi acaba Birakin, anlamasinlar. Zaten kim anladi ki bizi, kim elimizden tuttu ki, kim seninle mutsuzluga da varim dedi ki Gelmedikleri icin birakin gitsinler.
Yürüsün gitsinler...

Geldikleri zaman olmuyor, gittikleri zaman da olmuyor. Gelecek seylerden ümidimiz yok ama o gemi bir gün gelecek...

Wir lieben das Alleinsein so sehr, dass wir während wir Ausschau halten, dass uns jemand liebt oft verloren haben...