Alex, kuskusuz birlikte calisma ayricaligina eristigim büyük bir oyuncuydu. Mac okuma yetenegi olaganüstüydü, zeki ve teknikti, sahada olup bitenleri gözden kacirmiyor ve topa akil almaz bir kolaylikla dokunuyordu. Onun futbolu klasik ve rafineydi. Saha kenarindan, sonraki hamlelerini cogu zaman tahmin edemiyordum. Fakat o, öngörüsüyle yapilmasi gerekenleri digerlerinden önce düsünüyordu. Hic kuskusuz, Brezilya futbolunun en büyük oyuncularindan biriydi. Fakat Dünya Kupasina katilma firsati verilmeyerek adaletsizlige maruz kaldi. Bence 2002de Brezilya Milli Takiminda yer almaliydi. Kendisi yildiz oldugu halde, sizi idollestiren biriyle calismak pek kolay degildir, fakat sonucta, onun ve kurdugu o güzel ailenin dostu olma hazzina eristim. Fenerbahcede onun gibi örnek bir profesyonelle calismak isimi kolaylastirmisti. Takim icin önemini gösterme niyetiyle zaman zaman, ondan cok sey talep ettim. Alex bir liderdi ve takimdan yana aldigi her tutum önemliydi. Daha fazla sorumluluk üstlenmesini hedefleyerek, onu kaptan yaptigimda, hemen sorumlulugu üstlendi ve takima liderlik yapti. Türkiyede birlikte cok mutlu anlar yasadik. Alex, tüm yasamini futbola adayarak elde ettigi parlak kariyerini kisa bir süre önce sonlandirdi, sira disi futbol yildizliginin, saha disindaki tavirlarinin yani sira bencillikten uzak tutumunun sekillendirdigi bir kisilige sahipti. Bütün bunlar onun futbolculugunu ve essiz kisiligini daha da belirginlestiriyordu. Zico, Brezilya Milli Takiminda 10 numarali formayi giydi, üc Dünya Kupasinda 1978, 1982 ve 1986 oynadi; 2006-2007 ve 2007-2008 sezonlarinda Fenerbahceyi calistirdi.